ท่ามกลางอากาศโคตรร้อน แต่เธอก็ยังขายผลไม้ได้อย่างมีความสุข

โอ้...ว้าวๆๆๆ มันคืออะไร หรือ????

เรื่องประหลาดใจนี้คืออะไร...

เพื่อนๆ อยากรู้ไหม

มาฟังกันเลยดีกว่า...รับรองมันเป็นเรื่องธรรมดา แต่จะสร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆ ได้ไม่มากก็น้อย

เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา

ผมมีโอกาสเดินทางไปจังหวัดลพบุรี

เพื่อพาเจ้านายผม (ภรรยาผมไง)

ไปเยี่ยมคุณพ่อตา

ซึ่งพำนักอาศัยอยู่ ณ บ้านของท่าน ณ จังหวัดลพบุรี

เมื่อเยียมเยือนเรียบร้อย สำเร็จภารกิจ

และเดินทางกลับ

ในระหว่างทางต้องผ่านสถานที่แห่งหนึ่ง

ที่เรียกว่า วงเวียนสระแก้ว

ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงของจังหวัดลพบุรี

บริเวณรอบๆ "วงเวียนสระแก้ว"

เต็มไปด้วยร้านอาหารอร่อยๆ มากมาย

ยกตัวอย่างเช่น ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชื้น "ล้วน"

ซึ่งแน่นอนก่อนเดินทางจากลพบุรี

เพื่อกลับ กรุงเทพมหานครอมรรัตนโกสินทร์

ผมต้องแวะร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น "ล้วน" ทุกครั้งทุกคราไป

หลังจากเผด็จศึก "บะหมี่ลูกชิ้นเนื้อเอ็น และ เนื้อสด" เป็นที่เรียบร้อย

และกำลังเดินไปขึ้นพาหนะคู่ใจ

ทันใดนั้นผมก็เหลือบไปเห็น "รถเข็นขายผลไม้"

ที่เต็มไปด้วย "ผลไม้" ในตู่กระจกบนรถเข็น

เมื่อเห็นเช่นนั้น ก็ไม่รอช้า

ผมก็เดินลิ่ว ปลิวลม ไปที่รถเข็นผลไม้นั้นในบัดดล

ผมลืมบอกเพื่อนๆ ไปวัน เวลาในขณะนั้นคือ ประมาณเที่ยงพอดี

แน่นอนอากาศค่อนข้างร้อนอบอ้าว และแดดก็เปรี้ยงๆ เลยทีเดียว

เมื่อถึงรถเข็น ผมก็เริ่มบทสนทนากับ แม่ค้าขายผลไม่

ซึ่งเป็นแม่ค้าวัยกลางคน

อายุน่าจะประมาณ สี่สิบต้นๆ

Strategic Man: แม่ค้าครับ ซื้อ น้ำส้มคั้นสองขวดครับ

แม่ค้า: พี่ค่ะ (พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า) ซื้อห้าขวดไหมค่ะ ห้าขวดร้อยนะ

Strategic Man: อ๋อ ไม่หรอกครับ สองขวดพอแล้ว

แม่ค้า: ไม่เป็นไรค่ะ (พร้อมรอยยิ้มพิมใจ)

Strategic Man: ผมเอาแตงโม 1 ชิ้น และ ฝรั่งแช่บ้วย 1 ลูก ขอลูกที่เย็นๆ นะครับ

แม่ค้า: พี่ค่ะ สั่งยังไม่ครบเลย...(เสียงหวานแกมหยอก พร้อมรอยยิ้ม)

หมายเหตุ: คำว่า "สั่งไม่ครบ" คือ มีผลไม้อีกหลายชนิด ที่อยู่ในตู้กระจกบนรถเข็น

ผมยิ้มตอบ พร้อมนึกในใจว่า แหม คุณแม่ค้าช่างจำนรรจาซะจริง) และผมก็พูดตอบไปว่า

Strategic Man: พอแล้วครับ สองอย่างก็ทานไม่หมดแล้วครับ

แม่ค้า: ไม่เป็นไรค่าๆๆ วันหลังมาอุดหนุนกันอีกนะค่ะ...

Strategic Man: ได้เลยคร้าบๆๆๆ

ต่อจากนั้นผมก็เดินไปขึ้นรถ ที่เจ้านาย (คุณภรรยาไง) นั่งคอยอยู่

เมื่อถึงรถ ผมก็ขึ้นรถ แล้วก็สตาร์ทเครื่อง แล้วก็ขับต่อไป

ในระหว่างที่ขับรถ ผมแวบขึ้นมาในใจ

ทำไมแม่ค้าคนนี้ เขา จึงดูมีความสุขจริงนะ เวลาเขาขายของ

เขาพูดเพราะ มีรอยยิ้มละไมตลอดเวลา

ทั้งๆ ที่อากาศโคตระๆ ร้อน...

ผมตอบตนเองว่า

เธอน่าจะมีความสุขกับสิ่งที่ทำนะ...

เพราะผมเห็นแม่ค้าท่านนี้ ขายผลไม้บนรถเข็นตรงนี้มานาน

น่าจะเป็นหลัก สิบปี ขึ้น

แต่เธอก็ยังขายอยู่ และดูเหมือนเธอจะขายผลไม้ของเธอ

อย่างมีความสุขนิ

เล่ามาซะยืดยาว

สิ่งที่ผมอยากจะบอกว่า

นี่คือ "Passion" กับการเป็นผู้ประกอบการ

{ads_seminar}

ถึงแม้จะเป็นผู้ประกอบการตัวเล็กๆ

มีรถขายผลไม้คันเล็กๆ

แต่เธอก็ยังมีความสุข มี Passion กับสิ่งที่เธอทำ

ถึงแม้วันนั้นอากาศ จะร้อนๆ ฝุดๆ แดดเปรี้ยงๆ ฝุดๆ

เมื่อคนเรารู้ว่าต้องการอะไร เวลาได้ทำสิ่งนั้นมันจะมีความสุข

เมื่อมีความสุข มันจะมี Passion ที่ทำให้เราทำสิ่งนั้นได้

ไม่ว่าเราจะอยู่ในสภาพใด สถานการณ์ไหน

และนี่คือ สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จาก "แม่ค้าขายผลไม้" ตัวเล็กๆ

ที่พูดจาไพเราะ มียิ้มละไม

ที่ทำให้ที่ตรงนั้น มีเป็นที่แห่งความสุข ระหว่างผู้ซื้อ กับผู้ขาย

ถึงแม้มันจะตั้งอยู่กลางแดด

ผมย้อนกลับมาถามตนเองว่า

เราตัวผมเอง มีความสุขในสิ่งที่ทำหรือไม่

แน่นอน ทุกวันนี้ ผมทำในสิ่งที่ผมรัก

แถมสิ่งที่ผมทำมันจะสร้างรายได้ให้ผมอีกด้วย

ถึงสิ่งที่ผมทำจะไม่เหมือนกับสิ่งที่แม่ค้าขายผลไม้ทำ

แต่สิ่งที่เราสองคนเหมือนกัน คือ

เราทั้งสองต่างมี Passion ในการทำสิ่งที่ตนเองรัก

แล้วเพื่อนๆ ล่ะครับ ค้นพบสิ่งที่ตนเองรัก

แล้วแปลงมันเป็น Passion

ที่ขับเคลื่อนท่านให้ทำมันได้ทุกวี่ทุกวันด้วยความหลงไหลหรือยัง

สวัสดีครับ ขอให้วันนี้ และวันพรุ่งนี้ และทุกๆ เป็นวันดี วันที่เพื่อนๆ

ขับเคลื่อนชีวิตของเพื่อนๆ ด้วย Passion นะครับ