วันนี้ ผมมีเรื่องเล่าที่สุดแสนจะธรรมดา มาเล่าให้ทุกท่านฟังครับ...แต่ก่อนที่จะเข้าสู่ประเด็นหลักของบทความในวันนี้ ผมมีคำถามมาถามท่าน

ผมคิดว่าทุกท่าน คงน่าจะเคยได้ยินคำว่า “หล่อเลือกได้” กับ คำว่า“สวยเลือกได้”.....และ คำว่า “ไม่หล่อแต่กล้าเลือก” กับ คำว่า “ไม่สวยแต่กล้าเลือก”

คำๆ แรก ก็จะเป็นคำพูดที่ทำให้ นึกถึง ภาพชายหนุ่ม และ/หรือ หญิงสาวหน้าตาดี ที่มีหญิงสาว และ/หรือ ชายหนุ่มให้มาเป็นตัวเลือก มากมาย...จนทำให้ ชาวบ้าน พูดถึง ชายหนุ่ม หรือ หญิงสาวเหล่านี้ ว่า “หล่อเลือกได้” “สวยเลือกได้” ขึ้นมา

ส่วนพวกที่ “ไม่หล่อ ไม่สวยแต่กล้าเลือก” เนี่ย เป็นพวกหน้าตาอาจจะไม่ดี แต่อาจจะมีอะไรดีในตัว และมักจะมั่นใจจนกล้าเลือก...ซึ่งการเลือกอาจจะเลือก สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เลือกที่จะมีมีแฟนในแบบที่ตนเองชอบ ซึ่งความชอบนี้ อาจจะไม่จำกัดอยู่ที่ความสวย แต่อาจจะเลือกเพราะปัจจัยอะไรอื่นๆ เช่น เลือกเพราะนิสัยดี หรือ ปัจจัยอื่นๆ ที่แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล

เกริ่นมาซะขนาดนี้.....คงต้องขอเข้าเรื่องหลัก ประเด็นเด่น ของบทความวันนี้ เลยดีกว่า

ในชีวิตคนเรามักจะเจอเหตุการณ์เหล่านี้ เสมอๆ นั่นคือ บางทีการที่เรามีตัวเลือกในชีวิตมากเกินไป ก็ใช่ว่ามันจะมีความสุขกับชีวิต ในทางตรงกันข้าม ยิ่งมีตัวเลือกมาก ยิ่งทุกข์....

สิ่งที่ทำให้ทุก ก็คือ “ไม่รู้ว่าจะเลือกอันไหนดี” แบบว่า อันนี้ ก็ดี อันนี้ ก็ใช่ เข้าข่าย “รักพี่เสียดายน้อง” อะไรประมาณนั้น

และสิ่งที่แปลกประหลาด มะลึกกึกกือ ก็คือ ในบางครั้งที่เราไม่มีตัวเลือกอะไรมากนัก หรือ บางทีไม่มีตัวเลือกอะไรเลย แบบว่าต้องเป็น ไฟท์บังคับ ว่ามีแค่นั้น มึงจะเอาหรือไม่เอา.....แต่เรากลับรู้สึกสบายใจกว่า การที่เรามีตัวเลือกมากมาย (แต่กรูเลือกไม่ถูกเฟ้ย)

นี่คือ โลกแห่งความเป็นจริง ที่ตกอยู่ในภายใต้อิทธิพลของทุนนิยม ที่หล่อหลอมผู้คนในสังคม ให้ยินดี หรือ ปรีดา กับการแนวคิดที่ว่า ยิ่งมีทางเลือกมากเท่าไหร่ ชีวิตยิ่งดี....

คนรวยๆ มีเงินล้นฟ้า บางทีก็หาความสุขในชีวิตได้โคตรยาก เพราะดันมีตัวเลือกในชีวิต มากเกินไป จนเลือกไม่ถูก เลือกอันนี้ มาก็เสียดายอันนั้น เลือกอันนั้นมา ก็เสียดายอันนี้

แต่คนจนๆ หรือ คนที่มีพอประมาณ มีตัวเลือกแค่หนึ่ง หรือ สองตัวเลือก ในแต่ละเรื่องในชีวิต...กลับมีความสุขในชีวิตมากกว่า เพราะไม่ทุกข์มากเกินไป กับการเลือกสิ่งต่างๆ ในชีวิต

นอกเหนือไปจากที่เราจะเลือกจะจำนวนตัวเลือกที่มี แต่บางคนก็ไม่สนใจในตัวเลือก แต่มองหาสิ่งที่ใช่...แบบว่าถึงแม้จะมีทางเลือกมากมาย เยอะแยะตาแปะไก๋ ก็ไม่ยอมเลือกเด็ดขาด เพราะไม่ใช่ในสิ่งที่ใช่ ....แต่ถ้ายังไม่เจอสิ่งที่ใช่ ข้าพเจ้าก็พอใจ หรือ Happy อย่างยิ่งกับสิ่งที่ข้าพเจ้ามีอยู่

แล้วคำถาม....ที่ตามมา ก็คือ แล้วเราควรจะเป็นคนประเภทไหนดี...

จะเป็นคนแบบ “ยิ่งมีตัวเลือกเยอะยิ่งดี เข้าทางข้าเลย”

หรือ

จะเป็นคนแบบ “ถ้าไม่ใช่ ข้าพเจ้าไม่เลือก”

นั่นคือ คำถามที่น่าปวดหัว และเป็นคำถามโลกแตก ช่างเสียนี่กระไร

{ads_seminar}

ก่อนจบ ผมมีคำตอบมาให้ท่านเลือก 3 ตัวเลือกครับ คือ

ตัวเลือกที่ 1 “ยิ่งมีตัวเลือกเยอะยิ่งดี ข้าพเจ้าจะได้มีความสุขกับการเลือกเหล่านั้น”

ตัวเลือกที่ 2 “ถ้าไม่ใช่ สิ่งที่ตรงใจ ตรูไม่เลือกเด็ดขาด ตรูขอพอใจกับสิ่งที่ตรูมีในขณะนี้”

และตัวเลือกที่ 3 “ถ้ามีสิ่งที่ใช่ จะดีเลิศประเสริฐศรี แต่ถ้าไม่มี ก็ขอเลือกที่มันพอใช้ได้”

ท่านพอใจเลือกแบบไหน ผมตอบแทนท่าน บ่ได้...ท่านถามใจตัวท่านเองนะครับ...ว่าชอบแบบไหน ก็จัดไปตามอัธยาศัย คร้าบๆๆๆๆๆ